ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΕΝΓΚΕΝ
Στις 14
Ιουνίου 1985 υπογράφηκε μεταξύ των πέντε ιδρυτικών μελών (Γαλλία, Γερμανία,
Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Κάτω Χώρες) η πρώτη Συμφωνία Σένγκεν, η οποία είχε ως
στόχο τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα. Η Σύμβαση Εφαρμογής
της Συμφωνίας Σένγκεν (στο εξής και ΣΕΣΣ) υπογράφηκε στις 19 Ιουνίου 1990 και
τέθηκε σε εφαρμογή το 1995 με αποτέλεσμα την κατάργηση των ελέγχων στα
εσωτερικά σύνορα των κρατών που την είχαν υπογράψει, καθώς και τη δημιουργία
ενιαίων εξωτερικών συνόρων, στα οποία οι έλεγχοι εισόδου στο χώρο Σένγκεν
πραγματοποιούνται με βάση τις ίδιες διαδικασίες. Με την ίδια Σύμβαση
καθιερώθηκαν κοινοί κανόνες για την έκδοση θεωρήσεων, την παροχή ασύλου και τον
έλεγχο στα εξωτερικά σύνορα, ώστε να είναι εφικτή η ελεύθερη κυκλοφορία των
προσώπων στο εσωτερικό του Χώρου Σένγκεν χωρίς παράλληλα να διαταράσσεται η
δημόσια ασφάλεια. Η Ελλάδα με το Ν.2514/1997 κύρωσε τη Συμφωνία Σένγκεν, τη
Σύμβαση Εφαρμογής της καθώς και τα πρωτόκολλα και τις συμφωνίες προσχώρησης στη
Συμφωνία Σένγκεν των υπόλοιπων κρατών
μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα
πλήρη μέλη της Συμφωνίας Σένγκεν αποτελούν
τα 22 από τα 27 κράτη μέλη(πλην, δηλαδή, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου
Βασιλείου αλλά και της Κύπρου, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας-οι οποίες δεν
συμμετέχουν ακόμα πλήρως στο χώρο
Σένγκεν-).
Η Ελλάδα
είναι μέλος της Συνθήκης Σένγκεν όπως επίσης και οι χώρες:
Αυστρία.
Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Εσθονία, Ισλανδία, Ισπανία, Ιταλία,
Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Νορβηγία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία,
Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία, Φινλανδία
Επιβάτες που
ταξιδεύουν σε χώρες-μέλη της Συνθήκης Σένγκεν δεν υπόκεινται σε διαβατηριακό
έλεγχο, ενώ επιβάτες που ταξιδεύουν σε χώρες που δεν είναι μέλη της Συνθήκης
του Σένγκεν, εξακολουθούν να υπόκεινται σε διαβατηριακό έλεγχο.
Project: ΒΕΘ3 (ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ)
